Doping neden hala tabu?

Bu sözcüğün büyük harflerle, kalın karakterlerle ve hatta renklerle ortaya çıktığı tek durum, bir sporcuyu "işlenen bir hata" için edindiği tüm tanınma için reddetmenin gerekli olduğu zamandır. Kitle iletişim araçlarının bu tutumu, spor profesyonellerinin diktiği ağızları anlamak için bir yolun başlangıcıdır. Oysa konuyu bir yönde ilerletmek istiyorsak, kelimeyi serbest bırakmalıyız! Bu uygulamayı sosyal veya ahlaki sözleşmeler nedeniyle gündeme getirmenin sağlıksız olacağı bir konu haline getiren diğer nedenleri anlamaya çalışalım (Larousse nedir?).

Ceza korkusu

Yaptırımlar veya daha doğrusu yaptırımlar bir gecede sporcuya düşer. Bir yandan mesleki yaptırım ve diğer yandan medya yaptırımı olmak üzere iki bölüme ayrılabilirler. Her ikisi de sporcuları korkutuyor. Birincisi, erken yaşlardan itibaren hayatlarını adadıkları sporu, gelir kaynaklarını kaybederken (fiyat, sözleşme yapma yasağına kadar) gidebilir. sponsorlar vb.). İkincisi, sporcunun hayranlarının hayranlık duyduğu, bazıları tarafından sevilen sporcunun onuruna, gururuna ulaşır. Dopedilen sporcu ortaya çıktığında, tüm bu tanıma ortadan kalkarak hakaretlere, eleştirilere ve yargılara yol açar. Ünlü koşucu Carl Lewis ve Ben Johnson ya da bisikletçi Lance Armstrong'unki gibi önceki hikayeler herkesin zihninde bulunan örneklerdir. Sporun kahramanlarının bu yaptırımlarla maddi ve manevi olarak mahvolma riskini göze almamak için doping olgusundan bahsetmek istemediklerini kolayca anlayabiliriz!

Doped sporcular: suçlular, ama sorumlu olan sadece onlar mı?

Doping konusu da çok farklı bir nedenden ötürü tabu olarak kalmaktadır. Bir yüzücü, atlet veya futbolcu doping yapıyorsa, neden yaptığını merak etmelisiniz. Ve orada, belki de bir açıklık, spor otoritelerinin yanlış kapısına girebilir! Yirminci yüzyılın sonundan bu yana spor, hayal gücümüzü aşan astronomik meblağlar üreten ticari bir ürüne dönüşerek metaforme olmuş ve ekonomimize adapte olmuştur. Ve herhangi bir finansal ürün gibi, iyileştirilmeli, optimize edilmeli ve spor ortamında bu, olaylarda ve aynı zamanda performans ihtiyacı ve kayıtların çoğaltılmasıyla daha yoğun programlara dönüşmelidir. Öte yandan, birçok durumda sporcular için ana gelir kaynağını temsil eden sponsorlar var ve şampiyonların markalarını temsil etmesini istiyorlar. Sporculara en iyi sonuçları almak ve onlara artık başarısız olma hakkı olmadığı izlenimini vermek isteyenler. Bu açıdan bakıldığında, doping maskesinin kaldırılması durumunda sorumlu olanların muhtemelen sadece sporcu olmayacağı düşünülebilir.

Sıradışı hikayeler, bazen inanılmaz bahaneler!

Hile yapan çocuklar gibi, bazı sporcular ve çevreleri de mazeretlerdir, her biri diğerinden daha mantıksızdır. Bu yine konuyu çevreleyen tabu nedeniyle. Sporcular yasaklanmış ürünleri kullandıklarını kabul etmeye hazır değildir ve bazen uygulamayı gizlemek için alay konusu olurlar. İşte sporda bu kadar korkutucu olana gülmek için bazı inciler.

Tour de France Alberto Contador'un üçlü galibi bir İspanyol bifteğinin arkasına saklandı " Clenbuterol Bu yasaklanmış ürünün metabolizmasında varlığını haklı çıkarmak.

2007'de Lozan'da Rus kürek takımı, geri dönüşüm amaçlı bir çöp kutusuna attıkları şırıngalarla yakalandı.

Londra Olimpiyatları'nda Amerikalı atlet LaShawn Merritt penisini büyütmek için DHEA'yı aldığını söyledi.

Sonuç

Ne olursa olsun, doping karşısındaki konumumuz, tüm bu engelleri yıkmak her spor profesyonelinin görevidir. Tartışılacak tüm konularda olduğu gibi, serbest konuşma da tartışmayı ve ilerlemeyi kolaylaştırır. Böylece spor pratiği bir kez daha bu seviyeler için bir zevk ve eşit bir paylaşım anı haline gelebilir ve bu katılımcılar için risk oluşturmaz. Tabuyu kırmak için sporcular, personeli, federasyonların hepsinin oynayacağı önemli bir rol var..